Praca „Przestrzeń sterylna” Przemka Krzakiewicza jest odpowiedzią na sytuację kryzysową wywołaną pandemią Covid‑19 i wpisuje się w szeroki nurt działań artystów, projektantów i naukowców, szukających rozwiązań ułatwiających życie w nowej rzeczywistości. Koncepcja instalacji powstała w czasie wiosennego lockdownu i jest reakcją na powszechny lęk i bezradność względem nieznanego, wszechogarniającego i niewidzialnego zagrożenia. Z morza informacji o potencjalnych środkach niszczących wirusa i sposobach na przetrwanie, artysta sięgnął po tekst naukowy mówiący o skuteczności promieni UV‑C. Niszczą one DNA koronawirusa, ale są też niebezpieczne dla organizmu człowieka, zatem mają ograniczone pole działania. Artysta zdecydował się na stworzenie przestrzeni sterylnej, bez Covid‑19, niedostępnej także dla ludzi. Dobroczynne i zarazem destrukcyjne działanie promieniowania ograniczone jest do przestrzeni sześcianu pleksi o wymiarach 1m3. Instalacja staje się pomnikiem próby przezwyciężenia niewidzialnego zagrożenia, pochwałą podejmowanych prób i eksperymentów.
Znacząca jest lokalizacja instalacji. Barbakan – zachowany element fortyfikacji miasta, był przez stulecia strefą buforową dla przybywających z zewnątrz obcych, chronił przed potencjalnymi zagrożeniami. Uniknął wyburzenia, mimo że będąc częścią fortyfikacji miasta, był zaliczany do założenia architektonicznego sprzyjającego rozwojowi epidemii. O ocaleniu Barbakanu paradoksalnie zadecydowały argumenty podkreślające jego pozytywny wpływ na zdrowie mieszkańców i ochronę centrum miasta przed napływem zimnych północnych wiatrów. W 2020 roku Barbakan staje się fortecą dla instalacji, unieszkodliwiającej jeden metr sześcienny „morowego” powietrza.
/Beata Seweryn/
Praca została nagrodzona na Krakowskim Salonie Sztuki w 2020 roku oraz w konkursie „Nowy Rok, Nowa Sztuka, Nowe Media – Przegląd Instalacji Audiowizualnych” organizowanym przez Krakowskie Biuro Festiwalowe.
Instalacja została zaprezentowana w krakowskim Barbakanie (Muzeum Krakowa) w 2021 roku.
